Zwarte lijst

Ik eet vlees.
Uit overtuiging.
Zeker na de pizza’s van gisterenavond hoeft er geen twijfel meer over te bestaan of ik een carnivoor ben. Dat ben ik dus.
Behalve...in het vliegtuig. Dan doe ik mij namelijk in het grootste geniep voor als vegetariër. Met idealisme of sentiment omtrent dierenleed heeft dit helaas weinig te maken (hetgeen niet wil zeggen dat dierenleed mij onverschillig laat of dat ik zonder nadenken vlees eet, maar dit is een geheel andere discussie waar ik wellicht een volgende keer nog eens wat over zal schrijven mocht ik daar 'trek' in krijgen).

Goed, ik zit dus graag in het vliegtuig als vegetariër. De laatste keer zelfs als veganist, maar dat was per ongeluk. Blijkbaar was er tijdens de boeking iets mis gegaan. De voordelen zijn groot, je krijgt namelijk altijd als eerste je eten. En in plaats van taaie stukjes kip of rund (waarvan je je serieus nog af kunt vragen of ze niet stiekem toch van Tofu zijn gemaakt), krijg je als vegetariër altijd van alles met kaas. En ik houd ontzettend van kaas!

Al met al een staaltje enorme zelfzuchtigheid dat ik hier opbiecht en het feit dat ik me daarvan bewust ben, maakt het er natuurlijk niet veel beter op.

Des te meer kan de lezer zich verkneukelen op mijn laatste ervaring als veganist. Na het opstijgen kwamen de stewardessen om beurten alvast even een kijkje nemen wie het in zijn hoofd had gehaald zich als veganist op te geven. Mijn opmerking dat ik eigenlijk vegetariër ben en dat dit verkeerd doorgekomen was, werd met medeleven ontvangen. Helaas was hier echter niets meer aan te doen “at this particular moment”.

Geen dikke laag kaas dus met stremsel uit de maag van kalfjes voor mij. In plaats daarvan kreeg ik (als laatste van iedereen in het HELE vliegtuig) een ondefinieerbaar aardappel-/kikkererwtenprutje met als nagerecht gierst. Veganist zijn heeft voor zover ik weet niets te maken met weinig eten, maargoed het boetekleed aantrekkend ging ik zonder mokken, maar met knorrende maag slapen.

Mijn ontbijt kreeg ik wederom als aller-allerlaatste en bestond uit niets minder, maar vooral ook niets meer dan graandrank. Ik had trek en was het zat, dus bestelde iets van de betaalde menukaart, waar ik natuurlijk zelf ook van baalde.

Na mijn nietsvermoedende bestelling werd ik door de dames van Air Berlin flink op mijn nummer gezet. Zonder na te denken bleek ik een bifi-worstje besteld en verorberd te hebben. En die is niet van soja, dat wist ik als veganist natuurlijk zelf ook wel. En nu sta ik dus op een zwarte lijst van jokkebrokken die over de rug van mensen heen die wel idealen hebben, uit is op een speciale behandeling, luxe en zelfverrijking.