Frietjes

Vanzelfsprekend...

dat de zon schijnt
de nacht valt
dat vlinders vliegen
en ik niet?
dat we een onderbroek dragen?
slapen onder een dekentje?
frietjes lekker vinden?

ik houd ook van frietjes
maar zou liever kunnen vliegen

Gesprek

"Ik laat je in de steek, sorry.."
"Dat kan niet"
"Niet?"
"Nee, ik had jou al in de steek gelaten"
"Ik was het vergeten"
"Moet je niet doen"
"Nee, moet ik ook niet doen"
"Je weet toch..."
"Wat?"
"Dat je mij niet in de steekt kùnt laten"
"Oh dat, ja ik weet"
"Mooi, zullen we het dan verder laten rusten?"

De andere blote mensen

Ik lag in mijn blootje in de rozensauna en vroeg me af wat er zou gebeuren als ik een scheet zou laten.

Hoe geschokt de andere blote mensen zouden zijn. Hoe hard mijn scheet zou stinken in de hitte, of hij extra vies zou zijn en hoe lang hij zou blijven circuleren?

Wat zouden de andere blote mensen wel niet van mij denken? Zouden ze wegvluchten? En mij onderweg naar buiten met een vies gezicht terechtwijzen of  mij uitschelden zelfs?

Ik stelde me zo voor hoe ik stiekem intens zou genieten van de hele sauna voor mij alleen. Hoe ik een vreugdedansje zou maken over de Finse houten bankjes om vervolgens mijn excuses te maken aan de andere blote mensen met een bosje rozen in de hand.

Nikab

Ik word er zo nieuwsgierig van
Van die ogen
Omdat er verder niets te zien is
Behalve die ogen

En dus kijk ik naar die ogen
Terwijl zij haar best doet niet terug te kijken
Schichtig 
Gaan haar ogen heen en weer

Ik maak het haar moeilijk
Maar kan het niet helpen
Ik ben op zoek naar wat er schuil gaat 
Achter die ogen

Het is mijn enige bron van informatie
Alles moet en zal ik uit die ogen halen
Of zij lief is of gemeen
Dominant of zo onderdanig als men beweert
Een prater of een stille kracht
Betrokken of egoïst pur sang
Of zij kinderen heeft?
Arm of rijk is?
Modern?
Sportief?
Stoer?

Ik trek het eruit
En in mijn onbeholpenheid
Neem ik haar oogbal bijna mee
Zonder aanziens des persoons

Enthousiast

Mensen zeggen wel eens dat ik enthousiast ben
en ik vatte dat altijd op als een compliment
Enthousiast is goed in mijn ogen
Zegt iets over hoe levendig het leven
Hoe bezield de ziel

Maar vandaag ben ik van gedachten veranderd
Door een ontmoeting met een werkelijk enthousiaste geest
Levendig, zeker!
Bezield, tot en met!
Maar ook fanatiek, dweepziek, extatisch welhaast

En dat joeg mij angst aan
Een diepe vrees
Dat ook ik in mijn enthousiasme
Me gedraag als een middelbare vrouw tijdens de drie dolle dwaze dagen van de Bijenkorf
Me aanstel als een doorgedraaide oranjefan holladijee ole ole

Dus alsjeblieft lieve lieve mensen
behoed mij niet
wees eerlijk en onbevreesd
En tem mij indien nodig

Voorspelbaar en saai

Als je bang bent dat je leven saai en voorspelbaar begint te worden...
...nu je al 10 jaar samen bent met dezelfde partner
...eens in de week op een vaste dag naar de bioscoop gaat
...en iedere woensdag spaghetti eet
...op de bank...

Tel dan je zegeningen
Want het leven is niet voorspelbaar
Het verandert voortdurend
En op het moment dat alles fris en nieuw wordt
Kan datgene wat jij zo saai vond
Zomaar het verleden zijn

Jordanie 2012

Zes luttele uren verder
en ineens is alles anders

Was eerst nog alles nat en grijs
Nu is de lucht strakblauw en schijnt de zon onbedaarlijk hard
Asfalt heeft plaats gemaakt voor zand
Alcohol voor water
En vlaktes voor reusachtige bergen
De temperatuur is 30 graden gestegen
En mijn wangen kleuren rood
Ik bloos niet
Al heerst er hier meer schaamte
De onverschilligheid is verdwenen
De mensen hier zijn vriendelijk en hulpvaardig

Voor mijn brein is het allemaal iets te snel gegaan
Die kan niet reizen met het vliegtuig
Maar mijn lijf wel en dus moest het brein maar mee
Nu holt het achter de feiten aan
Schikt het zich, voegt en plooit het zich
Terwijl het liever met de trein was gegaan

Sta op, sta op!

Sta op! Sta op! riep Duimelot
Eerst nog wat dromen gaapte likkepot
Over een bed vol veren mijmerde Langejan
En nooit meer vroeg op verzuchte Ringeling
Op weg naar dromenland was 't Kleine Ding

Snurken

Ik kan daar niet tegen

De ritmiek

Het geluid

Het zachter worden, de hoop

En dan toch weer het aanzwellen

Verschrikkelijk!

Er zijn weinig dingen waar ik zo slecht tegen kan

En waar ik ook ontzettend boos van word

Een anekdote:

In de bus op weg naar Spanje

Samen met mijn mama

Voor de bruiloft van haar broer

Ik ben 13 jaar

We moeten ook slapen in de bus

Er zit een ouder stel naast ons

En hij...snurkt...de HELE...nacht!

Ik vlieg tegen de ramen op

Prop van alles in mijn oren om het maar niet te hoeven horen

Maar het mag niet baten

Mama weerhoudt mij van fysieke aanvallen op de man

De nacht duurt lang

Maar uiteindelijk ontwaakt hij dan

Zijn vrouw vraagt hem of hij een beetje heeft kunnen slapen

En wat zegt deze meneer

Bloedserieus:

"Nee, geen oog dicht gedaan!

Ik kon mijn benen niet kwijt."

Er was geen houden meer aan

Zelfs mama's spierballen waren niet opgewassen 

tegen mijn weerzinwekkende woede

Dus vannacht lag ik zo eens te denken

Dan bof ik toch maar

met een vent die niet snurkt :)

Mensenleven versus tent

Alle dappere vakantiegangers 

die zich in Nederland aan het kamperen hadden gewaagd

werden opgeschrikt door een blikseminslag

Politie erbij, alles afgezet

Ambulances rijden af en aan

En de media komt opdraven

Altijd wel iemand die zijn ervaringen wil delen met de wereld

En dat deed Beerd braaf:

"Want een mensenleven is toch belangrijker dan een tentje of een caravan, vind ik dan he.

Ik bedoel, tis natuurlijk hartstikke vervelend van die tent.

Moet je zien zeg, die kan zo de schroothoop op

Echt vervelend hoor

Hartstikke duur zo'n tent

Een echte de Waard joh

Daar sta je dan naast

Mazzel gehad

Ik zou daar stevig van balen als mijn tent stuk was

Maar ze leven dus nog!"

"Tsjonge jonge zo'n gat in die tent..."

Naar bed, naar bed

Naar bed, naar bed zei Duimelot

Eerst nog een verhaaltje zei likkepot
Waar moet ik dat halen vroeg Langejan
Uit papa's hoofd zei Ringeling
Daar kun je zelf kiezen zei 't Kleine Ding

Flarden uit de stad

Op het hoekje van de straat staan twee mensen te keuvelen. Eentje zit in een rolstoel en zegt na een tijdje: "Nou, ik wandel weer eens verder".

"Jij krijgt voorlopig nog geen kinderen", roept de man net iets te hard tegen zijn grote lief die vervolgens met een wat beteuterd gezichtje de kinderkadowinkel met verantwoord houten speelgoed uitloopt. De man kijkt nog even over zijn schouder om te kijken of hij lachers op zijn hand heeft.

En even verderop zie ik een stoere, brede kerel staan. Terwijl hij wat tegen een afvalbak staat te schoppen, schettert hij door zijn hippe mobiel: "Ik sta nou nog efkes bij die tattooshop, zet ik even een tattoo en kom ik zo jouw kant op, yo!".

Briljante mislukkingen

Het is jammer maar helaas

Vaak moet je eerst mislukken

Om gelukkig te worden

Moet de cake eerst als een plat, klef hoopje uit de oven komen

Moet je eerst kapotte knieën vallen voordat je leert fietsen

Moet je eerst iemand beledigen voordat je een taal goed spreekt

Kun je beter beginnen met de kelder als je leert stukadoren
En krijg je eerst een dodelijke recensie voordat je als begenadigd zanger zegeviert

Troost jezelf

Want alles op rolletjes
Geen vuiltje aan de lucht
Is de ontwikkeling voorbij
Stilstand

Doe mij maar een hele grote kleffe cake en drie kapotte knieën

Niets is saaier dan volmaaktheid

Man zijn

Ik wil vandaag een man zijn

Ik ga meteen mijn baard laten staan

Mijn hoofd kaal scheren

En dan maar hopen dat ik borsthaar heb

Ik ga vrienden zoeken om de hele dag handje mee te drukken

En flirten met de meisjes

Een puur platonische vriendschap met een meisje aangaan om te kijken of dat kan

Ik ga heel veel bitterballen eten zonder aan te komen

Me geen zorgen maken over de vaat

Mijn penis een naam geven

En eindeloos masturberen

De hele dag fileparkeren vlak voor terrasjes

Continue complexe technische problemen oplossen 

Gewoon toegeven dat ik fout zit

En klussen tot ik er bij neerval

Ongewenste post

Post van DELA op de mat..

Maar

Ik wil helemaal niet bezig zijn met de dood

Mijn dood

Ik heb geen uitvaartwensen

Ik wil geen 'mijn DELA'

(hoe zouden ze dat trouwens doen met mijn wachtwoord?)

Ik wil geen spaarplan

Ik wil geen lid worden om mee te denken over de toekomst

...van de dood

Ik heb geen vragen

Ik hoef geen aanbiedingen

En al helemaal geen jubileumeditie met een terugblik op 75 jaar DELA-dood en verderf

Ik wil geen verhalen lezen over andere doden

En ook niet mee puzzelen voor lelijke uitvaartprijzen

En ja, ik ga ook dood

Straks

Of over heel lang

Wie zal het zeggen?

En nee, ik wil daar niet allemaal lieve mensen mee opzadelen

Maar desondanks

Blijf ik naïef

Ook al heb ik mijn eigen doden

Volgens mij moet het wel lukken

Loopt het wel los

En tussentijds leef ik

Mijn leven tijdens het leven

En niet voor de herinnering daarna

Niet voor de viering van het afscheid

Er valt nu meer te vieren

Dan straks

Of over heel lang

Wie zal het zeggen?

Klant is koning

"Eet er nu eerst maar eens van", zegt de ober tegen mij

Ik had een klacht

Maar die is zojuist van tafel geveegd

Een koning voel ik me allang niet meer

Een klant wel

Die moet vreten wat de pot schaft

Ook al ziet het er compleet anders uit dan bij mijn tafelgenoot

En zijn de groenten onvindbaar

De verse pasta is ontdooit!

Koninginnedag

Jongens jongens..

Speciaal voor Koninginnedag

hebben ze in Veenendaal nu ook

ZANDzakken ontworpen

Jawel!

Om de bouwplaats een beetje op te leuken voor Hare Majesteit de Koningin

Komt dat zien, komt dat zien

Komt allen

Echte kabouters

Ik vind het een fijne gedachte dat er echt kabouters wonen in het bos

Met alles erop en eraan
Rode puntmutsen,
rode konen
en witte baarden

Hetgeen overigens niet erg handig is in een bos
Rood valt erg op,
zo'n puntmuts blijft al snel aan een tak hangen
en in die baard komt allerlei viezigheid terecht

Gelukkig kunnen ze zich heel goed verstoppelen
Want dat verhaal van onzichtbaar worden geloof ik heus niet hoor
Kabouters zijn gewoon hartstikke handig,
kijk maar naar alle klussen die ze klaren in een handomdraai

Ik hoef ze niet eens echt te zien
Dat handje kan ik toch niet schudden
al houd ik het nog zo slap
En al fluister ik
het lawaai van mijn stem zou hem verdoven

Als de gedachte maar mag blijven leven
in mijn hoofd

Ik vind het fijn dat er echt kabouters wonen in het bos!

Denken in mogelijkheden

Begrijp ik nu goed dat 85% van de Nederlanders positief staan tegenover buitenaardse wezens?
Daar word ik nou vrolijk van!
Ik zie mogelijkheden:
Want waarom zouden we buitenlanders dan niet net zo warm kunnen verwelkomen?
Of..
Als die stap in ene een beetje groot is
(plotselinge verandering is immers altijd wat lastig voor de mensheid)
Dan kunnen we ze altijd nog tijdelijk 3 ogen en spitsoren geven, groen schilderen, lange vingers eraan kleien of een UFO kado doen?

Taxidermia

Als ik naar binnen loop, denk ik aan hoe snel zij weer naar buiten zou zijn gelopen.
De dode dieren expositie 'Taxidermia' is niet direct bedoeld voor dierenliefhebbers zoals zij.

De poes met het doormidden gekliefde hoofdje draagt glimmende diamantjes ter vervanging van haar gezicht. Keurig afgewerkt, niets van te zeggen. En haar afgehakte gelaat ligt in een bakje kattebrokjes ernaast naar boven te loeren. Ook zien we een vliegende kater met propellors aan alle vier zijn poten. Zijn baasje ziet hem vandaag weer voor het eerst sinds hij is aangereden een jaar geleden.

Als onderdeel van de opening zijn er een aantal preparateurs aan het werk. Ik zie hoe de nek van een kleine koekaburra wordt gebroken. De huid wordt zorgvuldig van de schedel gestroopt om vervolgens de hersenpan van de ingewanden te ontdoen. Even wassen, droog föhnen, wat ijzerdraad in de nek en klei in de oogkassen. Een bloederig en precies werkje, maar klaar in een wip.

Wanneer zij vervolgens de huid weer terug tracht te duwen om het hoofdje heen, zie ik het ineens. Haar afgekloven nagels. Er zit geen bloed of viezigheid onder, want dat past niet. Of zij moet het er in de gauwigheid al onderuit hebben gesabbeld. Is ook een optie.
En dan heb ik ineens genoeg gezien.
En laat ik mijn feestelijke mochito even staan.

Bij thuiskomst zie ik een reclame van Stichting Dierenlot. Het is een noodkreet tegen de mishandeling van dieren. Ze hebben het leed zo gruwelijk mogelijk in beeld gebracht, zodat wij DIER naar 4411 zullen sms'en. Maar dat weegt bij lange na niet op tegen de campagne tegen nagels bijten die ik zojuist heb gezien. Ik kijk nog eens naar mijn afgekloven nagels en sms NAGELS naar mezelf.

NB!! De overigens prachtige expositie 'Taxidermia' is nog tot en met 18 maart te zien in de paraplufabriek te Nijmegen.

Tranen naar de zee dragen

Kan ik iets voor je dragen?

Een stukje pijn
Een flart verdriet?
Een handje tranen misschien...

Een portie
Een scherf
Om je iets te ontzien?

Want nooit
Duurt zo lang
Is zo oneindig ver weg
Voor een reikhalzend weerzien

Aftakeling door koning winter

Het begon allemaal op een maandagavond
Mijn fiets had het koud
En blokkeerde haar remmen
Bij wijze van work-out
Trapte ik mezelf toch de berg op
Alsof ik in mijn been geschoten was
Sleepte het achterwiel achter me aan

Ter aanmoediging gaf ik haar
Schouderklopjes op haar robuuste stuur
Maar het mocht niet baten
De pijn werd erger
Schakelen deed zij nu ook niet langer
Met korte, doordringende smartkreten
Liet zij haar onvrede merken

En onder luid gezucht en gesteun
Ontdeed zij zich uiteindelijk
In een laatste wanhoopspoging
Van de onderdelen die haar te zwaar werden
Allereerst de bagagedrager
Toen de kettingkast
Alles wat haar sierde schudde zij van zich af

Maar nog gaf ik geen gehoor aan haar smeekbeden
Ik trapte door
Net zolang tot het stuur scheef trok
De pedalen onder mijn voeten
Als X-benen verstrikt raakten
En ik in een besneeuwde conifeer eindigde
Op 100 meter afstand van mijn huis

Geneugten van Koning winter

Ik vind het reuze gezellig
Al die rode neuzen
Al die gure blikken
Al die ingepakte mensen met hun winterse mutsen
Zelf heb ik een roze
Muts, niet neus
Knalgele, gevoerde laarzen
Een dikke, wollen sjaal
En nog heb ik het koud
Mijn kruik is mijn redding
Ik kan niet schaatsen
Maar blijf het proberen
Ik houd niet van roze
Maar mijn muts is me lief
De mensen lachen
Door de ijzige koude heen
En ik lach terug
Het leven vertraagt
De sneeuwpret duurt voort

De kapper

"Heb je een vrije dag?"
...Uh...ja
"Wat doe je voor werk?"

Van mij hoeft het niet
Krampachtig kletsen bij de kapper
Als er niets te kletsen valt

Natuurlijk mag ze mij beledigen
Door te zeggen dat mijn haar wat lijzig is zo zonder pony
Dat vind ik allemaal prima
Zolang ze maar geen pony knipt

Van plichtplegingen krijg ik jeuk
Kriebel en een onbedwingbare behoefte aan opstandig gedrag
Dus op haar tweede vraag antwoord ik:
"Ik werk de rest van de week in de schoonmaak"

En prompt zijn we uitgepraat, heerlijk!

Wie het kleine niet eert...

Ik kijk televisie en ben ontroerd
Een slecht uitziende man
Schijnbaar psychotisch door zijn vele drugsgebruik
Staat daar met een glimlach van oor tot oor
Trots te zijn op zijn eerste eigen woning
Eén enkele ruimte
waar hij leeft
en slaapt
en eet
Eén klein kamertje
volgepropt met oude rommel
"Wat veel spullen", merkt de documentairemaakster op
"Ja, goed he? Vroeger had ik nooit iets, nu wel !"
Fier is hij
Het is zijn pronkstuk!