Dus ik zet mijn fiets aan die van haar vast en bel aan.
Een ontzettend gezellige avond volgt.
Met lekker eten, leuke grapjes en mooie muziek op langspeelplaat. De drank vloeit rijkelijk en sterke verhalen passeren al snel de revue.
Tegen elven vertrekt zij.
Iets minder verstandig stel ik mijn gang naar huis uit tot ver na middernacht.
Op haar fiets - die dus van hem bleek - zit een bibberend, besneeuwd mannetje geduldig te wachten tot ik het slot open kom maken.
Met rode neus en waterige oogjes van de bittere koude kijkt hij me aan.
“Brrrrt”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten