Hoewel ik de hakgerechtigde leeftijd toch reeds geruime tijd geleden bereikte, heb ik mij er nooit op gewaagd…op hakken. Ik val daar van af, zwik om, kan er onmogelijk op rennen en vooral ook niet sierlijk op lopen. Maar oefening baart kunst zegt men en dus mag ik u verwittigen van het wonderbaarlijke feit dat ik, Maja Wannet, sinds gisteren eind van de middag door het leven ga als gehakte vrouw.
Komt dat zien, komt dat zien!
U bent van harte welkom Maja en/op haar kersverse hakken te komen bekijken, maar tussen 12.00u en 15.00u rusten zij. Op aanvraag kan er een kleine doch veelzeggende pres(en)-tatie gehouden worden, dit dient u echter twee dagen voor het bezoek schriftelijk kenbaar te maken.
2 opmerkingen:
ik kan het ook niet! op de een of ander manier vind ik mijzelf niet vrouwelijk of netjes genoeg voor hakken, haha. ik heb wel sleehakken (of hoe noemen ze dat) en dat staat leuk en loopt ook niet al te moeilijk. :o)
liefs hannah
Weledel gehakte vrouw,
Gaarne zou ik U, Uw hakken en het mengproduct daarvan spoedig met een bezoek verrassen, al roepen de termen “gehakte” en “hakgerechtigd” allerlei vreemde associaties bij me op.
Dikke van Dale: ge•hakt (~) fijngemalen ( Waar gehakt wordt, vallen spaanders ). Hakje (~) trap met de achterkant van de schoen. Hak•ken ( onov.ww ) onbesuisd slaan of negatieve kritiek leveren ( in de pan hakken, door slaan met een bijl enz. in kleine stukken verdelen ).
Ik snap natuurlijk wel dat U refereert aan het voetstuk van de moderne vrouw. Hetgeen haar beide benen met de grond verbindt en tegelijkertijd het jonge lichaam verheft. Opdat Zij, in één oogopslag, de ontroerende colonne snotneuzen kan overzien die, met al hun angsten en verlangens, op kniehoogte aan Haar voorbij trekt.
Dames op hoge hakken kijken op hun beurt neer op lager gehakte seksegenoten en overdrijven graag het verband tussen de hoogte van de hak in centimeters en het aantal uren oefening dat nodig is voor een geloofwaardig stijlvol loopje. Laat U wat dat betreft niks om de mouw spelden, het is slechts lineair.
Dit in tegenstelling tot het exponentiele verband dat onlangs is aangetoond (weliswaar op basis van dierenexperimenteel onderzoek) tussen hakhoogte en wat men noemt “Ratio Schaduw” (sociaal psychologisch effect dat het vermogen tot rationeel nadenken aantast en het zelfvertrouwen ondermijnt).
Machteloos staan wij tegenover de gehakte. Zenuwachtig knikken we met ons hoofd, knipogend en glimlachend. Zij lacht terug. Zij lacht ons uit! Zij lacht naar ons. Alsof Zij ons schedeldak met een bijl doormidden klieft en het verstand scheidt van de rest van ons lichaam. Wij kunnen onze ogen niet langer van haar afwenden terwijl Zij een verblindend licht, zoals dat van de zon, recht in ons gezicht schijnt. Zij spreekt tot ons of beter, dicteert ons in een taal van hielen en taille waarop zelfs de meest capabele, uiterst geleerde, lieden geen riposte hebben: “je maintaindrai! Mijn hak is mijn herder, voor wie zou Ik vrezen?”.
En wij? Wij drinken die bittere kelk, met het mengsel van afgunst en bewondering, tot de bodem leeg.
Donderdagavond zou ik U kunnen ontvangen.
Voor altijd de Uwe,
Bertrand Mussaloni
Een reactie posten