Mijn ipod heeft zo zijn eigen willetje. Lievelingsnummers worden mij, onder het mom van random plaatjes draaien (uhuh), te pas en te onpas opgedrongen. Het stadium der subtiele aanbeveling lijkt mijn ipod ver voorbij.
Het is niet zo dat ik het niet snap ofzo. Heus wel, zelf ben ik eigenlijk geen haar beter en smeer ik mijn vrienden met grote regelmaat ongevraagd mijn nieuwste vondsten of mooiste evergreens aan. Terwijl ik de liedjes draai, hoeven ze alleen maar even stil te zijn en sta ik ondertussen uitgelaten en overenthousiast voor hun neus te springen. Vervolgens is het dan wel de bedoeling dat ze zeggen dat ze het ook zulke mooie muziek vinden. Anders ben ik teleurgesteld, evenzeer in hun muzieksmaak als in hun vriendschap. Kleine moeite toch?
Zou mijn ipod dit soort sentimenten nou ook kennen als muziekliefhebber? Dat hij eigenlijk laaiend is wanneer ik zijn favoriete nummer 'Viva la Vida' van Coldplay voor de zoveelste keer doorklik? Hoewel hij sportief genoeg is de door mij aangevraagde plaatjes nog te draaien, moet ik zeggen dat hij de laatste tijd wel wat kortaf overkomt.
De oplossing ligt voor de hand, haal dat nummer eraf! Los van het feit dat ik benieuwd ben of dit überhaupt zoden aan de dijk zet, omdat hij bijvoorbeeld in het geheim ergens een back-upje heeft liggen, heb ik hier toch moeite mee. Ik vind het lullig. Ik zou het mijn vrienden ook niet bepaald in dank afnemen wanneer zij mijn lievelingsplaten in stukken breken en door de wc trachten te spoelen terwijl ik de telemarketeer van de Nederlandse Energie Maatschappij net sta af te poeieren.
Daarom heb ik besloten mijn ipod gratie te schenken, we hebben allemaal onze makken. Zo zijn er mensen die zich ergeren aan apparaten. Lang leve het leven!
1 opmerking:
Hoj! Van een ons beiden bekend I-tje wist ik dat je leuke stukjes schreef en dat herinnerde ik me deze week. Het was even zoeken, maar nu heb ik je gevonden. Denk dat ik een trouwe lezeres word, want je schrijfsels sprankelen. Groetsels
Een reactie posten