Al vanaf de 15de eeuw zetten Nederlandse kinderen van alle soorten en met verschillende maten de schoen voor Sint Nicolaas. Vervuld van geloof staan zij met stralende kraaloogjes trouw bij de open haard te zingen opdat de beloning in de schoen zo groot mogelijk zal zijn. Toentertijd, een paar eeuwen terug, werd de buit die de volgende ochtend in de schoen gevonden werd echter nog als een soort van aalmoes onder de armen verdeeld.
Tijden veranderen
Die nobelheid is inmiddels lang vervlogen, terwijl de buit toch aanzienlijk groter is gegroeid in de loop der jaren. Maar misschien is dat juist wel de reden, bezit maakt tenslotte hebberig. Schoentjes puilen vandaag de dag niet alleen op sinterklaasavond uit, maar de volledige periode dat de (uiteraard) oh zo lieve Sint zich in ons kikkerlandje bevindt. Wee als er in de ochtend alleen een enkel schuimpje en drie pepernoten in de schoen gevonden wordt. Dan is de teleurstelling groot en hebben tranen de omvang van die van krokodillen.
Tijden veranderen
“Everything changes, but basically they stay the same”.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten