Waarschijnlijk tot groot genoegen van de IND is Sinterklaas het land weer uit en tuigen wij gebroederlijk de kerstbomen op voor de naderende ‘oer-Hollandsche’ kerst. Het einde van 2010 is in zicht. Tijd voor jaaroverzichten en terugblikken zou je zeggen, maar helaas moet ik de liefhebber teleur stellen. Liever neem ik u mee in een kerstachtig gedachte-experiment.
Stel u eens voor dat Jozef en Maria niet 2010 jaren geleden, maar vandaag de dag aan de deur van ons land zouden staan. Wat zou er dan gebeuren? Zouden ze binnen gelaten worden? Of net als bij de vele herbergen in Betlehem niet welkom zijn?
Met het overleggen van documenten zou zich vermoedelijk het eerste probleem aandienen. In het kerstverhaal gaat het stel zich inschrijven voor de volkstelling, van ID-kaarten zal naar ik aanneem dus nog geen sprake zijn geweest en strafbladen hadden ze vast ook niet in die tijd. Hoe kan dan ooit gecontroleerd worden of Jozef en Maria de 21 wel gepasseerd zijn, geen gevaar opleveren voor de openbare orde en veiligheid?
Misschien dat Jozef door zou mogen, omdat hij als timmerman een ambacht heeft waarmee hij onze samenleving tot nut kan zijn. Maar alvorens Maria en haar aankomende kroost zich bij hem zouden mogen voegen, dient hij het duurzaam en zelfstandig beschikken over voldoende middelen uit arbeid natuurlijk wel eerst aan te tonen. In geen geval mogen de nieuwkomers namelijk kostganger worden van de staat.
Bijkomende moeilijkheid is de twijfel over de duurzaamheid en exclusiviteit van de verhouding. Jozef en Maria zijn immers niet eens gehuwd. Zou er sprake zijn van een schijnrelatie wellicht? En dan is er nog de zwangerschap van Maria, die doet ook weinig goeds. Want van wie is dat kind als het niet van Jozef is en Maria bij hoog en laag beweert dat zij nooit gemeenschap heeft gehad met een man? Ook geloofwaardigheid is een afwijzingsgrond en dat Maria liegt en bedriegt, is zo klaar als een klontje. Een zwangere maagd, wij zijn natuurlijk ontzettend tolerant in dit land, maar gekke Henkie zijn we zeker niet!
Over het lot van de ezel durf ik überhaupt niet eens niet meer te beginnen. Immers, als er één schaap over de dam is… En dit geldt voor dieren vast nog meer dan voor mensen.
Welke Barmhartige Samaritaan zou zich anno nu melden met een kribbe en wat wierook? Wie het weet, mag het zeggen. Ik wens u allen een gezegend kerstfeest!
vrijdag 17 december 2010
zondag 28 november 2010
woensdag 24 november 2010
woensdag 27 oktober 2010
Could I've been
"Could I've been anyone other than me,
I wonder...sometimes I wonder"
(Dave Matthews - Dancing nancies)
_________________________________________
Want als...
Zou ik dan niet van bier hebben gehouden?
Of wel van koffie?
Als...zou ik dan de mavo hebben gedaan en nu heel graag een huisdier willen? Zou ik dan geen litteken hebben, maar bijvoorbeeld slechts één been? En/of bruine ogen?
Als...zou ik dan geen nagels gebeten hebben en piano spelen? Lange pijpenkrullen hebben gehad? Wees zijn geweest?
Zou ik, als...nu postzegels verzameld hebben misschien?
Rentenieren of werkloos zijn?
Zou ik nog leven überhaupt, als?
Of was ik dan
als...
mezelf niet meer geweest?
zaterdag 25 september 2010
Spreekbeurt
Nina zit in 4vmbo en moet een spreekbeurt doen. Zij kiest voor het onderwerp ‘vluchtelingen’, omdat ze dit interessant vindt en “het toch ook wel een groot probleem is”. Daar heeft Nina gelijk in, het ìs een interessant onderwerp en vooral als we de media mogen geloven ook een groot (voornamelijk financieel) probleem.
Nina legt uit wat vluchtelingen precies zijn en welke verschillende soorten en maten vluchtelingen je hebt. Ook vertelt ze over de verplichte inburgering die vluchtelingen de Nederlandse taal en cultuur zouden moeten bijbrengen. “Maar”, stelt Nina “omdat heel veel vluchtelingen natuurlijk analfabeet zijn, is het resultaat niet helemaal goed”.
Als slotsom van haar spreekbeurt heeft Nina de volgende stelling verzonnen: ‘Vluchtelingen moeten in de tijd dat ze hier in Nederland verblijven nog beter verzorgd worden dan dat ze nu al worden. Dus betere opvangplaatsen, goede kleding, goed eten. En als ze voor echt een lange tijd in Nederland blijven ook scholing.’ Nina is het niet met de stelling eens. “Dat zou ons uiteindelijk veel te veel geld kosten, want wij kunnen betalen voor hun onderdak en eten. En het zijn maar vluchtelingen. Tuurlijk mogen ze goed onderdak hebben. Maar er zijn ook genoeg Nederlanders die niet veel geld hebben en dan zouden de vluchtelingen zeg maar het nog beter hebben dan sommige Nederlanders.”
Ja en dat kan natuurlijk niet! Je moet er toch niet aan denken, wel? Dat je zelf een karige bijstandsuitkering hebt omdat je ècht niet werken kunt en dat zo’n vluchteling uit een of ander buitenland hier een beetje van onze centen op zijn luie krent geluk komt zitten zoeken.
Nina drukt zich mijn inziens wat ongelukkig uit, maar Nina is een meisje van 15 jaar en naast druk in de weer een eigen mening te vormen vooral bezig met merkbroeken, jongens en haar puistjes. Mijn verbazing gaat daarom meer uit naar volwassenen zonder acne en met eigen huis die zich soms minstens zo ongenuanceerd uitdrukken.
Want tsjonge jonge, welk een geluk valt vluchtelingen ten deel als ze noodgedwongen naar Nederland komen. Niet alleen is er hier veiligheid, maar vooral ook zoveel gezelligheid. Mensen die met de gordijnen open nieuwsgierig en gastvrij op hen zitten te wachten, als ze alleen maar aan zouden bellen. Een warm bad met oneindig veel mogelijkheden ver weg van geliefden en naasten. Maar ach, die kunnen hier zo naartoe gehaald worden als het even mee zit.
Nina laat nog wat foto’s de klas rondgaan en zucht even diep. Het zit erop. Zijn er nog vragen?
Nina legt uit wat vluchtelingen precies zijn en welke verschillende soorten en maten vluchtelingen je hebt. Ook vertelt ze over de verplichte inburgering die vluchtelingen de Nederlandse taal en cultuur zouden moeten bijbrengen. “Maar”, stelt Nina “omdat heel veel vluchtelingen natuurlijk analfabeet zijn, is het resultaat niet helemaal goed”.
Als slotsom van haar spreekbeurt heeft Nina de volgende stelling verzonnen: ‘Vluchtelingen moeten in de tijd dat ze hier in Nederland verblijven nog beter verzorgd worden dan dat ze nu al worden. Dus betere opvangplaatsen, goede kleding, goed eten. En als ze voor echt een lange tijd in Nederland blijven ook scholing.’ Nina is het niet met de stelling eens. “Dat zou ons uiteindelijk veel te veel geld kosten, want wij kunnen betalen voor hun onderdak en eten. En het zijn maar vluchtelingen. Tuurlijk mogen ze goed onderdak hebben. Maar er zijn ook genoeg Nederlanders die niet veel geld hebben en dan zouden de vluchtelingen zeg maar het nog beter hebben dan sommige Nederlanders.”
Ja en dat kan natuurlijk niet! Je moet er toch niet aan denken, wel? Dat je zelf een karige bijstandsuitkering hebt omdat je ècht niet werken kunt en dat zo’n vluchteling uit een of ander buitenland hier een beetje van onze centen op zijn luie krent geluk komt zitten zoeken.
Nina drukt zich mijn inziens wat ongelukkig uit, maar Nina is een meisje van 15 jaar en naast druk in de weer een eigen mening te vormen vooral bezig met merkbroeken, jongens en haar puistjes. Mijn verbazing gaat daarom meer uit naar volwassenen zonder acne en met eigen huis die zich soms minstens zo ongenuanceerd uitdrukken.
Want tsjonge jonge, welk een geluk valt vluchtelingen ten deel als ze noodgedwongen naar Nederland komen. Niet alleen is er hier veiligheid, maar vooral ook zoveel gezelligheid. Mensen die met de gordijnen open nieuwsgierig en gastvrij op hen zitten te wachten, als ze alleen maar aan zouden bellen. Een warm bad met oneindig veel mogelijkheden ver weg van geliefden en naasten. Maar ach, die kunnen hier zo naartoe gehaald worden als het even mee zit.
Nina laat nog wat foto’s de klas rondgaan en zucht even diep. Het zit erop. Zijn er nog vragen?
woensdag 22 september 2010
schaamte-oefening
Het zou de mensheid sieren als ze zichzelf eens wat minder serieus zou nemen.
Om u wat op weg te helpen, de volgende voorbeelden:
- ga op een mooie zonnige dag eens lekker uit wandelen met een banaan aan de lijn
- bestel onderweg friet met mayo bij de broodjeskraam in de stad
- en loop vervolgens eens bij miss Etam naar binnen met de vraag of ze ook mannenspijkerbroeken verkopen
- misschien weet een toevallige voorbijganger in Den Haag wel waar de koningin woont?
- of koop een bloemenbon voor €2,50 (vergeet dan uiteraard niet te vermelden dat het voor kado is)
- je kunt natuurlijk ook gewoon eens onbeschaamd gaan zitten smakken en knoeien bij een eerste internetdate
Warm aanbevolen door: Ozzemaaj
Met bijzondere dank aan: L.G. Wink
Om u wat op weg te helpen, de volgende voorbeelden:
- ga op een mooie zonnige dag eens lekker uit wandelen met een banaan aan de lijn
- bestel onderweg friet met mayo bij de broodjeskraam in de stad
- en loop vervolgens eens bij miss Etam naar binnen met de vraag of ze ook mannenspijkerbroeken verkopen
- misschien weet een toevallige voorbijganger in Den Haag wel waar de koningin woont?
- of koop een bloemenbon voor €2,50 (vergeet dan uiteraard niet te vermelden dat het voor kado is)
- je kunt natuurlijk ook gewoon eens onbeschaamd gaan zitten smakken en knoeien bij een eerste internetdate
Warm aanbevolen door: Ozzemaaj
Met bijzondere dank aan: L.G. Wink
donderdag 16 september 2010
Vriend Kruik
Naast vriend Zon heb ik een kruik als vriend.
Voor als vriend Zon verdwijnt of te slapjanusserig is om echt iets voor me te kunnen betekenen.
Vriend Kruik is warm en ligt altijd paraat. Op regenachtige dagen, bij vrieskou en zelfs in de zomer wanneer hij door mij verwaarloosd wordt en op een kluitje ligt met thermoshirt, pyjamabroek en skisokken. Het kan hem niet schelen, hij is trouw als een hond en wordt niet beïnvloed door buien noch stemming.
Vriend Kruik is paars. Geribbeld aan de ene kant en glad aan de andere. Ik ben zo op hem gesteld geraakt dat ik hem overal mee naartoe neem. Geen logeerpartij gaat voorbij zonder hem. Dit terwijl hij vaak helemaal niet welkom is en de mensen hem vierkant uitlachen.
Hij trotseert dit alles echter om mij immer ter zijde te staan. Hij weet dat ik bibber van gemis wanneer hij er niet is.
Geen illusie, geen pakketje met schroot.
Een mooiere vriendschap kan er in mijn ogen niet bestaan.
Voor als vriend Zon verdwijnt of te slapjanusserig is om echt iets voor me te kunnen betekenen.
Vriend Kruik is warm en ligt altijd paraat. Op regenachtige dagen, bij vrieskou en zelfs in de zomer wanneer hij door mij verwaarloosd wordt en op een kluitje ligt met thermoshirt, pyjamabroek en skisokken. Het kan hem niet schelen, hij is trouw als een hond en wordt niet beïnvloed door buien noch stemming.
Vriend Kruik is paars. Geribbeld aan de ene kant en glad aan de andere. Ik ben zo op hem gesteld geraakt dat ik hem overal mee naartoe neem. Geen logeerpartij gaat voorbij zonder hem. Dit terwijl hij vaak helemaal niet welkom is en de mensen hem vierkant uitlachen.
Hij trotseert dit alles echter om mij immer ter zijde te staan. Hij weet dat ik bibber van gemis wanneer hij er niet is.
Geen illusie, geen pakketje met schroot.
Een mooiere vriendschap kan er in mijn ogen niet bestaan.
zaterdag 28 augustus 2010
Ronja
Ik voelde me net Ronja de Roversdochter
Mijn haren door de war
Een gat in mijn knie
Een tak in mijn hand
Die tak was een speer
En de achtertuin een woud
Dat ik overzag vanuit mijn boomhut, de burcht
Ik deed alles in die hut
Ik at (dropjes) in de hut
Sliep in de hut
Oefende onnozele geluidjes in de hut
En deed net alsof ik nergens bang voor was in de hut
En als ik niet in de hut zat
Ging ik op zoek naar aardmannetjes en trollen
Rende ik rap in de rondte
Ik,
Samen met mijn fantasie
Op hol geslagen
Mijn haren door de war
Een gat in mijn knie
Een tak in mijn hand
Die tak was een speer
En de achtertuin een woud
Dat ik overzag vanuit mijn boomhut, de burcht
Ik deed alles in die hut
Ik at (dropjes) in de hut
Sliep in de hut
Oefende onnozele geluidjes in de hut
En deed net alsof ik nergens bang voor was in de hut
En als ik niet in de hut zat
Ging ik op zoek naar aardmannetjes en trollen
Rende ik rap in de rondte
Ik,
Samen met mijn fantasie
Op hol geslagen
maandag 9 augustus 2010
Bon
Als ik een bon was
Zou ik willen dat je bloemen met me kon kopen
Grote, protserige bloemen het liefst
Alles rood of gemengd
Met geel en blauw
Wilde bloemen
vers geplukt
Met klappende rozen
Dan zou ik bloeien
Als nooit tevoren
En nimmer verwelken
Als ik alleen maar een bon zou zijn
Zou ik willen dat je bloemen met me kon kopen
Grote, protserige bloemen het liefst
Alles rood of gemengd
Met geel en blauw
Wilde bloemen
vers geplukt
Met klappende rozen
Dan zou ik bloeien
Als nooit tevoren
En nimmer verwelken
Als ik alleen maar een bon zou zijn
donderdag 15 juli 2010
Weer of geen weer
Woensdag, 14 juli 2010
Door onze correspondent
NIJMEGEN – Zware regen- en onweersbuien, die gepaard gingen met zeer zware windstoten van 100 tot 120 kilometer per uur, trokken vanavond over het noordoosten van het land. Het KNMI gaf een weeralarm af wegens extreem slechte weersomstandigheden en de ANWB raadde weggebruikers aan tijdens de buien niet de weg op te gaan.
De apotheose van het aangekondigde noodweer trok omstreeks half zeven over de regio Nijmegen, juist toen Maja Wannet 10 minuten eerder op haar lesmotor had plaatsgenomen. Even daarvoor had zij schamper lachend bij rijschool NOVA aangegeven niet blij te zijn dat de rijles doorgang zou vinden, maar bij gebrek aan assertiviteit en het dreigende financiële verlies van €47,50 maakten dat zij toch aan de les begon.
Vlak voor vertrek had haar instructeur de buienradar nog geraadpleegd en geconstateerd dat de storm over een klein kwartier ter plaatse zou zijn. Naar buiten lopend gaf hij zijn pupil nog een bemoedigend schouderklopje en stelde haar gerust met de mededeling dat veiligheid voorop stond en we terug zouden gaan, mocht het al te bar worden.
Twee straten en drie bochten verderop brak het tot een ieders verbazing plotseling los. Niemand had kunnen bevroeden dat de atmosfeer zomaar ineens van het een op het andere moment ontploffen zou. Wannet werd op haar lesmotor heen en weer geslingerd over dan weer de ene, dan weer de andere weghelft. Het geluk wil dat er zich geheel toevallig op dat moment weinig andere weggebruikers op de weg bevonden. Dakpannen zag zij sierlijk van de daken vliegen en bomen spleten voor haar totaal bezoedelde vizier uiteen. In een bocht op een groot, open kruispunt, kreeg Wannet ten einde het spektakel compleet te maken een enorme tak op haar hoofd die zojuist door de wind van een boom was afgerukt. Dit was uiteraard geen enkel probleem daar de bestuurder van de lesmotor conform de veiligheidsregels van de rijschool uitgerust was met een volgens de Europese norm gekeurde helm. De bocht al ploeterend door een 5 centimeter diepe laag water eenmaal doorgekomen, kreeg Wannet via het intercomsysteem uiteindelijk het volgende bericht van haar instructeur: "Goed de bochten door blijven kijken Maja, niet teveel naar het met takken en dakpannen bezaaide, door water niet meer zichtbare wegdek".
Door onze correspondent
NIJMEGEN – Zware regen- en onweersbuien, die gepaard gingen met zeer zware windstoten van 100 tot 120 kilometer per uur, trokken vanavond over het noordoosten van het land. Het KNMI gaf een weeralarm af wegens extreem slechte weersomstandigheden en de ANWB raadde weggebruikers aan tijdens de buien niet de weg op te gaan.
De apotheose van het aangekondigde noodweer trok omstreeks half zeven over de regio Nijmegen, juist toen Maja Wannet 10 minuten eerder op haar lesmotor had plaatsgenomen. Even daarvoor had zij schamper lachend bij rijschool NOVA aangegeven niet blij te zijn dat de rijles doorgang zou vinden, maar bij gebrek aan assertiviteit en het dreigende financiële verlies van €47,50 maakten dat zij toch aan de les begon.
Vlak voor vertrek had haar instructeur de buienradar nog geraadpleegd en geconstateerd dat de storm over een klein kwartier ter plaatse zou zijn. Naar buiten lopend gaf hij zijn pupil nog een bemoedigend schouderklopje en stelde haar gerust met de mededeling dat veiligheid voorop stond en we terug zouden gaan, mocht het al te bar worden.
Twee straten en drie bochten verderop brak het tot een ieders verbazing plotseling los. Niemand had kunnen bevroeden dat de atmosfeer zomaar ineens van het een op het andere moment ontploffen zou. Wannet werd op haar lesmotor heen en weer geslingerd over dan weer de ene, dan weer de andere weghelft. Het geluk wil dat er zich geheel toevallig op dat moment weinig andere weggebruikers op de weg bevonden. Dakpannen zag zij sierlijk van de daken vliegen en bomen spleten voor haar totaal bezoedelde vizier uiteen. In een bocht op een groot, open kruispunt, kreeg Wannet ten einde het spektakel compleet te maken een enorme tak op haar hoofd die zojuist door de wind van een boom was afgerukt. Dit was uiteraard geen enkel probleem daar de bestuurder van de lesmotor conform de veiligheidsregels van de rijschool uitgerust was met een volgens de Europese norm gekeurde helm. De bocht al ploeterend door een 5 centimeter diepe laag water eenmaal doorgekomen, kreeg Wannet via het intercomsysteem uiteindelijk het volgende bericht van haar instructeur: "Goed de bochten door blijven kijken Maja, niet teveel naar het met takken en dakpannen bezaaide, door water niet meer zichtbare wegdek".
Abonneren op:
Posts (Atom)