zaterdag 25 september 2010

Spreekbeurt

Nina zit in 4vmbo en moet een spreekbeurt doen. Zij kiest voor het onderwerp ‘vluchtelingen’, omdat ze dit interessant vindt en “het toch ook wel een groot probleem is”. Daar heeft Nina gelijk in, het ìs een interessant onderwerp en vooral als we de media mogen geloven ook een groot (voornamelijk financieel) probleem.
Nina legt uit wat vluchtelingen precies zijn en welke verschillende soorten en maten vluchtelingen je hebt. Ook vertelt ze over de verplichte inburgering die vluchtelingen de Nederlandse taal en cultuur zouden moeten bijbrengen. “Maar”, stelt Nina “omdat heel veel vluchtelingen natuurlijk analfabeet zijn, is het resultaat niet helemaal goed”.
Als slotsom van haar spreekbeurt heeft Nina de volgende stelling verzonnen: ‘Vluchtelingen moeten in de tijd dat ze hier in Nederland verblijven nog beter verzorgd worden dan dat ze nu al worden. Dus betere opvangplaatsen, goede kleding, goed eten. En als ze voor echt een lange tijd in Nederland blijven ook scholing.’ Nina is het niet met de stelling eens. “Dat zou ons uiteindelijk veel te veel geld kosten, want wij kunnen betalen voor hun onderdak en eten. En het zijn maar vluchtelingen. Tuurlijk mogen ze goed onderdak hebben. Maar er zijn ook genoeg Nederlanders die niet veel geld hebben en dan zouden de vluchtelingen zeg maar het nog beter hebben dan sommige Nederlanders.”
Ja en dat kan natuurlijk niet! Je moet er toch niet aan denken, wel? Dat je zelf een karige bijstandsuitkering hebt omdat je ècht niet werken kunt en dat zo’n vluchteling uit een of ander buitenland hier een beetje van onze centen op zijn luie krent geluk komt zitten zoeken.
Nina drukt zich mijn inziens wat ongelukkig uit, maar Nina is een meisje van 15 jaar en naast druk in de weer een eigen mening te vormen vooral bezig met merkbroeken, jongens en haar puistjes. Mijn verbazing gaat daarom meer uit naar volwassenen zonder acne en met eigen huis die zich soms minstens zo ongenuanceerd uitdrukken.
Want tsjonge jonge, welk een geluk valt vluchtelingen ten deel als ze noodgedwongen naar Nederland komen. Niet alleen is er hier veiligheid, maar vooral ook zoveel gezelligheid. Mensen die met de gordijnen open nieuwsgierig en gastvrij op hen zitten te wachten, als ze alleen maar aan zouden bellen. Een warm bad met oneindig veel mogelijkheden ver weg van geliefden en naasten. Maar ach, die kunnen hier zo naartoe gehaald worden als het even mee zit.
Nina laat nog wat foto’s de klas rondgaan en zucht even diep. Het zit erop. Zijn er nog vragen?

Geen opmerkingen: