Dankbaarheidsbrief

Lieve Corona,

Het is mooi geweest. Vind je ook niet?
Zullen we afspreken dat als de lente komt jij de deur achter je dicht trekt?
En beloof je me niet meer terug te komen?
Ook niet vermomd in een andere gedaante?
Geen krans in plaats van kroon?
Geen grijpgrage tentakels in plaats van uitsteeksels met grappige balletjes erop?
We weten hoe creatief je bent

Je bent gezien, echt waar

Je hebt voldoende gepiekt

Je hebt geschiedenis geschreven 

We zullen je niet snel vergeten

Vrees niet
En hoe graag je ook in het middelpunt van de belangstelling staat
Het is mooi geweest.

We hebben van je geleerd. Daar ben ik je dankbaar voor.
Je hebt ons een les in bescheidenheid gegeven

Waardeer het kleine en

Eer wat ge hebt 

Waande ik me krap een jaar geleden nog knap onaantastbaar

Nu weet ik beter

Zo kwetsbaar zijn we dus

Onze verbondenheid is onze zwakste plek

Maar ook onze redding

Kijk hoe wendbaar we zijn

Hoe veerkrachtig

Kijk hoe we grote beslissingen durven nemen

Hoe we durven veranderen als het moet

Hoe dichtbij we kunnen zijn op afstand

Ik zal je wijsheid koesteren.

De krokusjes prikken bijkans met hun kopjes door de aarde

Is het dan nu bijna lente?

Dag corona, vaarwel!

Winterse groet,

Ozzemaaj