Smelten in de winter

Weet je wat leuk is?
Met 10 allochtone vrouwen naar het Kröller-Müller Museum gaan. Moet je echt een keertje doen hoor. Ge-wel-dig! Na verscheidene drukproeven op een kladblaadje schreven we een kaartje met: “Hartelijk bedank voor die bezoek” en op de enveloppe: “voor het museum”, zodat daar in ieder geval geen onduidelijkheid over zou zijn. Een schoolreisje, zo voelde het.
Iedereen wat proviand in de zak en allemaal even opgewonden over wat ons te wachten staat. Lachende gezichten en een stralende zon. Bij het eerste naakt is de hilariteit groot: “Maja, daar hangt een schilderij van een blote mevrouw”. Dat is natuurlijk lachen, al durft eigenlijk nauwelijks één van de gesluierde vrouwen echt de details van het schilderij in zich op te nemen. De meeste blikken zijn kort, schuw en ietwat zenuwachtig. De leeftijden variëren van 22 tot 56 maar giechelen kunnen ze nog allemaal.
Verder gaat de interesse uit naar de waarde van de kunst. Al die miljoenen euro’s, wat je daar wel niet allemaal mee zou kunnen doen? Heel vaak naar je land van herkomst om familie te bezoeken, taarten bakken voor de hele buurt, taallessen nemen, trouwen met een andere man of een nieuwe fiets kopen. Per gevolg wordt bij veel van de topstukken geïnformeerd naar de prijs. “En hoeveel kost deze?”, ze vragen het alsof ze het schilderij overwegen zelf aan te schaffen: “Kunt u het inpakken, het is voor cadeau!”.
Maar ongeacht de hoge kosten, waagt één van de vrouwen het er toch op het bronzen beeld van Giacometti ‘L’homme qui marche II’ met een waarde van maarliefst 93 miljoen even vlug aan te raken als niemand kijkt. Dat wil zeggen, ze dacht dat niemand keek. Gelukkig gaat er niks staan loeien komen we met de schrik vrij.
We dralen nog wat door de prachtige beeldentuin en rijden daarna op de witte fietsen nog even rond door het Park de Hoge Veluwe. Het gaat wat wiebelig maar we gaan vooruit. Bij de stuifduinen aangekomen, kwakt een van de vrouwen haar fiets op de grond, rent de duinen op en roept zo hard als ze kan: “Mijn land!”.
Dan smelt je toch, ondanks de kou van deze bewuste februaridag.