Mijn buurman heeft iets nieuws.
Welke buurman het precies is, heb ik nog niet goed thuis kunnen brengen aangezien hij zijn gotspe (moeilijk woord voor 'brutaliteit') bij voorkeur in alle vroegte uitdraagt en ik dan nog de slaapzandkorrels van Klaas Vaak uit mijn ogen en oren zit te wrijven.
Het nieuwigheidje zit hem kort gezegd in het onbedaarlijk luid uitroepen van scheldwoorden.
Dat gaat ongeveer zo:
GodvurrrruDOMME, NONDEJU! KUT KUT
En dat dan maal tien.
Als ik erin geslaagd ben de cijfers op mijn wekker te decoderen en mijn oordoppen in mijn korrelvrije oren te proppen, zie ik dat het 6:00 AM is.
Ik draai me om, maar na de zoveelste ochtend laat het me nu niet meer los.
Wat bezielt deze man? Als dit de sleur van zijn relatie is, moet zijn vriendin zich wellicht toch eens achter haar oren gaan krabben (al zal dit mijn nachtrust waarschijnlijk niet direct ten goede komen vrees ik).
Wellicht stoot hij zich sinds kort elke morgen aan dezelfde steen doordat hij niet de tijd neemt de erven van Klaas Vaak uit zijn ogen te wrijven.
Of zou het dieper zitten? Valt de teleurstelling van het opnieuw ontwaken hem te zwaar? Verheugt hij zich avond na avond voor nop om de eeuwige slaap ingezogen te worden misschien?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten