Na de vakantie

"Ja, ik bel je dus even om te zeggen dat al mijn planten buiten dood zijn. Ik zit nu op het balkon samen met een bevriend koud biertje om ze de laatste eer te bewijzen. Dat is toch wel het minste, niet? Ondanks het zonnetje is het zo treurig joh!
En ik had ook nul leuke post trouwens, alleen iets van de DELA...dat is de uitvaartverzekeraar ja. Mijn mail check ik maar helemaal niet meer.
Same same, ook mijn tassen staan nog ingepakt op een kluitje in de kamer. Ik was helemaal vergeten mijn huis schoon achter te laten bij vertrek, terwijl ik zeeën van tijd had voor de onthaasting, toch?
Naja goed, ik ga zo slapen om dan morgen niet naast jou wakker te worden. Jammer he? Maar dan bel ik nog wel hoe de nacht is geweest. Wel te rusten!"

en en en...

Zoals ik 's ochtends al aan de pizza van die avond kan denken en me in mijn bed voor het slapen gaan al op de croissant van de volgende morgen zit te verlekkeren, zo kan ik me weken voor mijn vakantie naar Frankrijk al verheugen op De Supermarché.
Carrefour, Intermarché, Super U of Coccinelle maakt me allemaal niet zo bar veel uit - al is die laatste vaak wat klein, dat klopt. Maar zelfs dan verbleekt onze Hollandse gespecialiseerde visboer bij de verse visafdeling van deze supermarkt. Geep, Bouzigues, Olérons of Bulots, je kunt het zo gek niet bedenken.
Bij de keur aan kazen heb je me helemaal aan het jubelen. Dan moet je niet te ongeduldig van aard zijn, want ik sta daar het liefst gedurende minimaal 35 minuten te kijken en te 'degustanten'. Mijn God, wat een heerlijkheid! En doe mij dan maar die met de allermeeste schimmel monsieur, ik vind dat namelijk wèl lekker ruiken.
En dan hebben we de toetjes nog, in leuke glazen potjes die later weer als kaarshoudertjes de campingplek kunnen romantiseren, terwijl je de meest verrukkelijke wijnen drinkt uit andere reeds leeggelikte toetbakjes van aardewerk.
En worstjes en fruit en kruiden en croissants en jam en chocolade en bijenhoning en pistou en olijven en olijfolie en en en...

...zo droomde ik nog lang en gelukkig!

Zowel vooruit als achteraf

La vie en rose

"Waar ben ik? In de hemel?"

--- "Met het leuke voordeel dat je nog niet dood bent. Goedemorgen, lekker geslapen? Croissantje?"

ooit

Vandaag word ik ouder dan hij

Eigenlijk kan dat niet
Zou je zeggen
En hoewel ik blij ben dat ik leef
En dankbaar, opgetogen en erkentelijk
Voel ik me raar vandaag
De tijd heeft hem ingehaald
En ik heb hem overleefd
Niet hem alleen
Ook zijn dood
Vijf jaar ouder was hij
ooit

Zingend terras

Dus ik vraag haar om straks om 00:00u niet heel hard te gaan zingen.
We zitten op het terras.

Nu ben ik een stuk minder bescheiden hoor, dan deze eerste zin doet vermoeden.
Ik sta namelijk maar al te graag in het middelpunt van de belangstelling. Bij gebrek aan zomerzon, bouw ik voor mijn verjaarsfeestje mijn huisje zonder problemen om tot een park, met bos en al. Omdat ik mijn zinnen had gezet op een picknick. Drie keer raden wie er midden op het picknickkleed de aandacht loopt op te eisen.

Om 23:55u vraagt zij mij terloops of ik niet nog naar het watercloset moest.
Braaf sta ik op en loop zonder omkijken naar binnen, plas extra lang, trek nog even een paar gekke bekken voor de spiegel en loop weer naar buiten.
Zij zit daar onveranderd.
Op tafel geen kaars of klein pakje.
Maar daar ga ik niet over en dus neem ik weer plaats.

00:00u
Heel zachtjes begint zij te zingen.
En heel zachtjes zingen omstanders aan de omliggende tafeltjes op het terras met haar mee: Hieperdepiep Hoera, Hieperdepiep Hoera, Hieperdepiep Hoera
Even later zit ik met een cocktail voor mijn neus en ballonnen aan mijn stoel van oor tot oor te stralen.

30 worden is gek genoeg hartstikke leuk. Volgend jaar weer!

30

Dertig...
Doe mij maar een kerel die uit een grote pure chocoladetaart springt
En dan de ware blijkt te zijn