'Overdrijven is ook een kunst'
Een sterk ondergewaardeerde kunst als je het mij vraagt.
Ik houd van overdrijven en ben er - zonder verder te overdrijven - bijzonder gedreven in.
Door de werkelijkheid zo nu en dan eens lekker uit zijn verband te trekken, geniet ik ten volle na van datgene waar ik eerder al zo van genoot. Overdrijven werkt als natuurlijke amfetamine, als pepmiddel, maar ook als copingstrategie om mijn frustratie, woede en onmacht kwijt te raken. Daarbij komt dat het mijn zelfvertrouwen af en toe een welkome extra boost geeft.
Ik kan er niets aan doen.
De hyperbool zit mij eenmaal van nature in het bloed,
ik herinner me de dingen gewoon groot.
Maar rouwig ben ik daar niet om.
Integendeel, ik voel me gezegend met mijn talent!
Het mooier, groter of erger voor stellen van de dingen, heeft zijn nut in de loop der jaren op uiteenlopende vlakken aan mij bewezen.
Wat is er nou leuker dan bij de eerste zonnestralen in maart direct buiten te gaan eten met je jas aan? Of een zee van tranen te huilen in plaats van een miezerige theelepel? De Top 10.000 is toch om te lachen en ook reclame-acties in de supermarkt zijn het leukst wanneer ze flink overdrijven, nietwaar?
En daarom, mijne Dames en Heren, pleit ik voor een herwaardering van de vaardigheid der overdrijving.
Dik de dingen zo af en toe eens lekker aan als u zin heeft
Stel gebeurtenissen mooier, groter of erger voor dan ze eigenlijk waren
En u zult zelf ervaren hoe heerlijk dit is.
De commissie ter bevordering van de kunst van het overdrijven wenst u veel succes!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten