Nut

Hij draagt water naar de zee
heel geduldig
Bakje voor bakje
in opperste concentratie
en zorgvuldig.

Ik staar naar hem
Hij straalt
zichtbaar genietend
en ik bewonder
het leven
dat niet altijd nuttig hoeft te zijn.

Kouwelijk

Ik wil dat best toegeven
Dat ik een verschrikkelijke koukleum ben.
Dat ik zelfs naast de haard nog kippevel krijg en te allen tijde klappertand.
Dat ik panty's onder mijn broeken aan doe en thermoshirts en -sokken draag.
Dat ik het 't afgelopen jaar (zomer incluis) welgeteld 3 weken heb aangedurfd zonder kruik naar bed te gaan en dat mijn kruik ook een vast onderdeel uitmaakt van mijn verder zeer beperkte logeerassortiment.

Maar er zijn grenzen...
Ik neem de kruik niet mee in de trein!!
En ik plaats daar ook niet demonstratief een thermosfles naast
God oh God, hij mocht maar eens afkoelen.

Workaholic

Na vandaag weet ik het zeker
Ik heb aanleg om een workaholic te zijn!
Ik weet van geen ophouden
Werk me een slag in de rondte
En nog een laatste dan toch
Om het af te leren.

Ik ga naar Turkije en ik neem mee...

Ik ga naar Turkije en ik neem mee:
Een reisgids en een boekje 'Wat en hoe in het Turks'.

Ik ben niet van het vooraf inlezen, dus gezeten in het vliegtuig sla ik voor het eerst mijn reisgids open. Mijn oog valt op een informatief blok over Perzische tapijten. Ik verwacht wetenswaardigheden over knooptechnieken, materialen en cultuur, maar in plaats daarvan handelt het katern louter en alleen over hoe – en hoe veelvuldig – je bedonderd kunt worden en op welke manieren je je hiertegen zou moeten wapenen.

Een tweede poging iets positiefs op te steken over het land waar ik naartoe vlieg belooft al niet veel beters. In ‘Wat en hoe in het Turks’ doet zich een vergelijkbaar fenomeen voor. In de sectie ‘liefde en ontmoeting’ wemelt het van de zogenaamde 'nuttige' hulpzinnetjes. Maar deze dienen niet om je liefje te becomplimenteren of je interesse toonbaar te maken. De liefdesfrases richten zich slechts op de verschillende manieren en methoden om de opdringerige Turkse mannen van je af te slaan.

Ik dacht dat er op Nederlandse bodem al genoeg gezanikt en gezeurd werd over al wat de Hollandsche boer niet kent, maar blijkbaar ben ik ook tussen hemel en aarde niet veilig en blijkt zelfs de toeristische literatuur – die er in essentie toch voor bedoeld is toeristen te bespelen en aan te moedigen het betreffende land een bezoek te gunnen – doorspekt met de gedachte dat geen enkele Turkse ziel te vertrouwen is.

Ik krijg steeds meer zin in mijn vakantie. Zouden ze ook zon en strand hebben eigenlijk, enig natuurschoon of lekker eten dan toch misschien? Vast niet.

Overdrijven

'Overdrijven is ook een kunst'
Een sterk ondergewaardeerde kunst als je het mij vraagt.
Ik houd van overdrijven en ben er - zonder verder te overdrijven - bijzonder gedreven in.

Door de werkelijkheid zo nu en dan eens lekker uit zijn verband te trekken, geniet ik ten volle na van datgene waar ik eerder al zo van genoot. Overdrijven werkt als natuurlijke amfetamine, als pepmiddel, maar ook als copingstrategie om mijn frustratie, woede en onmacht kwijt te raken. Daarbij komt dat het mijn zelfvertrouwen af en toe een welkome extra boost geeft.

Ik kan er niets aan doen.
De hyperbool zit mij eenmaal van nature in het bloed,
ik herinner me de dingen gewoon groot.

Maar rouwig ben ik daar niet om.
Integendeel, ik voel me gezegend met mijn talent!
Het mooier, groter of erger voor stellen van de dingen, heeft zijn nut in de loop der jaren op uiteenlopende vlakken aan mij bewezen.

Wat is er nou leuker dan bij de eerste zonnestralen in maart direct buiten te gaan eten met je jas aan? Of een zee van tranen te huilen in plaats van een miezerige theelepel? De Top 10.000 is toch om te lachen en ook reclame-acties in de supermarkt zijn het leukst wanneer ze flink overdrijven, nietwaar?

En daarom, mijne Dames en Heren, pleit ik voor een herwaardering van de vaardigheid der overdrijving.

Dik de dingen zo af en toe eens lekker aan als u zin heeft
Stel gebeurtenissen mooier, groter of erger voor dan ze eigenlijk waren
En u zult zelf ervaren hoe heerlijk dit is.

De commissie ter bevordering van de kunst van het overdrijven wenst u veel succes!!

Vlinders met stompjes

Ja hoor, zit ik even rustig op de wc in de onschuldige doch blijkbaar naïeve veronderstelling dat me daar voor één enkel moment toch niks gebeuren kan...lees ik zomaar ineens dat sommige vlinders gewoon helemaal geen vleugels hebben! Nachtvlinders en vrouwtjesvlinders gaat het dan met name over, maar God weet wie er uiteindelijk allemaal geen vleugels blijken te hebben en wie het maar moet zien te rooien met een stelletje nauwelijks met het blote oog waar te nemen vleugelstompjes.

Diep bedroefd lig ik me even later in mijn bedje natuurlijk af te vragen hoe ze dan in Godsnaam in mijn buik rond kunnen vliegen? En of ze dat dus eigenlijk wel doen? Misschien is mijn psyche mij wel te slim af geweest en is ze zonder verder overleg met mijn zogenaamde verliefdheidgevoelens op de loop gegaan? Alles nep, gefopt, één grote farce!!

Verward en beduusd val ik in slaap en droom over mijn knappe gevleugelde prins die op zijn vlucht van de rots niet in mijn armen maar plat op de grond terecht komt. Ik wilde nog roepen, maar bleek niet in staat enig geluid voort te brengen. Tsja en daar ligt ie dan nu, met zijn stompjes in zijn zij. Eentje trekt nog een beetje, maar de hoop die in mij woedt blijkt ijdel.

Badend in het zweet word ik wakker. Ik kijk op mijn telefoon hoe laat het is en zie dat ik een sms ontvangen heb. "Dag leuk Elfje, ik kus je goedenacht. Afzender: de mannetjesvlinder."