maandag 29 augustus 2011

Recordtijd uit eten

Het begon zo goed..
Fakkels in de tuin, live muziek op de achtergrond en een menukaart met gerechten waar ik alleen al tijdens het lezen bij begin te watertanden. Ik word direct geholpen, krijg een glas water en een broodje als welkom en daarnaast worden in een razend tempo op flamboyante wijze de specialiteiten van de dag uiteengezet.

De specialiteit die ik bestel staat binnen 5 minuten voor mijn neus, nog voordat ik ook maar een hoekje van mijn broodje af heb kunnen snijden. Ik vrees voor koude prak, maar ze hebben het in de gauwigheid goed opgewarmd. Vervolgens staat iedere 2 minuten mijn serveerster ('good evening, my name is Shirley and I'm your waitress tonight. If you have any questions (?) please do not hesitate to ask me') voor me om te vragen 'how I am doing?' en 'if everything is all right out here?'. Op een gegeven moment geef ik niet eens meer antwoord maar volsta ik met een volle mond glimlach. Het water durf ik ook niet meer aan te raken, want ieder slokje dat ik drink wordt per direct aangevuld.

Na 3 happen voel ik me gestresster dan op mijn werk vlak voor de vakantie. Juist wanneer ik mijzelf tot rust maan om te voorkomen dat ik echt ga zitten schrokken, komt de kordate serveerster vragen 'if I'm done'!
'Uh, well no!', zeg ik wat verward, waarna ik mijn vierde hap neem en de rest van het eten onbeschaamd in een keer naar binnen schuif. In de tussentijd is de rekening al opgemaakt.

Ik zal maar een flinke fooi geven, want de service is hier werkelijk 'impeccable'!

Geen opmerkingen: