Geen plek is veilig voor je verdriet
Binnen niet
Buiten al helemaal niet
En zelfs in je slaap ontkom je er niet aan
Geen moment is er beschutting voor je verdriet
Het ontwaken is zwaar
En 's avonds ben je moegestreden
Hoe je de dag bent doorgekomen is een raadsel op zich
Iedereen staat voor je klaar
Lief...ja en het troost...wel
Maar het helpt niet
Uiteindelijk ben je toch alleen met je verdriet
De toekomst begraven
Tot het verleden maken
Is het meest walgelijke om te moeten doen
Wat heb jij dan aan deze woorden of een zoen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten