Het kind keek bedremmeld naar de grond
Het moest immers met zijn tengels overal vanaf blijven
En dat terwijl moeder er lustig op los graaide
Zijn kleine handjes jeukten
Maar hij gunde zijn moeder niet de eer
Hem de beloofde draai om zijn oren te geven.
"Mag ik wel kijken met de ogen naar alle spulletjes?"
En dat mocht
Hij keek gulzig in het rond
Stelde zich voor hoe die spulletjes aan moesten voelen
Wat hij ermee zou doen als het van hem zou zijn
Maar ook wat er gebeuren zou als hij die kasten om zou duwen
Dan kon hij mooi een grote toren bouwen
En daar dan bovenop klauteren
Zijn moeder trok hem aan de arm
Opeens stonden ze bij de uitgang
Net nu hij het zo naar zijn zin had
Hij liet zich meevoeren naar buiten
En het alarm begon te loeien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten