zaterdag 8 september 2007

Eikels

Een regen van eikeltjes valt voor mijn neus op de grond uit de boom. Ze hadden ook zo op mijn hoofd kunnen vallen. Als ik iets harder had gefietst of het groene stoplicht had gehaald. Nu zie ik ze sierlijk gaan en tot stilstand komen, tussen alle andere eikeltjes. Sommigen zijn nog puntgaaf, anderen vertrapt. De heerlijke geur bereikt mijn neus en brengt mij terug naar een jeugdherinnering.

Zes, zeven jaar, veel ouder kan ik niet geweest zijn. Oude broek aan met appels op de knieƫn, lege emmer onder de arm. Goed voorbereid op weg naar de dikke boom aan het einde van de straat. Laan kan ik beter zeggen, want de dikke boom was niet alleen. Gelukkig.

Het waren meestal zondagochtenden als ik me goed herinner en vaak was ook ik niet alleen. Of ik daar net zo blij mee was als de dikke boom weet ik niet goed meer. De competitie werd er immers flink door aangewakkerd, terwijl ik geloof ik liever aan elke eikel die ik raapte rook of er steekproefsgewijs eentje wat uitgebreider inspecteerde. Daarbij kwam dat sommigen van hen (vergezellenden) in hun hebzucht lomp door de berm struinde en vele, goede eikels vermorzelde. Zonde…zonde en een beetje zielig ook.

De emmer eenmaal tjokvol, kon de lange reis beginnen. Achterop de bagagedrager richting museum. Oplettendheid was geboden, alleen volle emmers werden geaccepteerd en beloond. Ik heb het gelukkig niet mee hoeven maken dat ik terug gestuurd werd omdat ie niet voldeed. Toen al deed ik dingen die ik belangrijk vond in volle overgave. En dus kreeg ik mijn gulden. Een hele gulden, helemaal alleen voor mij! De volgende bestemming was ‘het Frietje’, voor welke sukkel dit
nog vraagtekens oproept: de friettent van ons dorp.

Daar spendeerde ik vervolgens de rest van de middag in zorgvuldige overweging of ik nu vijf of zes colaflesjes zou nemen of toch liever eentje minder en dan een kikkertje extra. Zure bommen vond ik ook lekker, maar die waren duur doch groots. Het liefst had ik een gele, maar daar deed Piet nie an…zeg zoh kenne we bezig blieve niewahr?
En hij had gelijk.

1 opmerking:

Riekie Weijman zei

Herkenbaar! Heerlijk he, hoe simpel ingewikkeld het leven toen was. Wat niet wil zeggen dat 'complex' ingewikkeld wat het nu soms is, het leven minder mooi maakt....