Na vele lange en stoffige jaren worden de diepe, zware deuren van de bibliotheek in het oude internaat onder luid gepiep en gekraak geopend...
Een waar walhalla van verstand en geleerdheid openbaart zich aan mij
Mijn neus doet zich te goed aan de geur van oude boeken
Mijn ogen rollen langzaam langs de eeuwenoude, torenhoge wanden omhoog
Mijn tast kan zich nauwelijks bedwingen de trappen te betreden
om me achter de ridderlijk bewerkte houten ballustrades te begeven
Hoewel ik de woorden bijna proeven kan
Horen mijn oren niets meer en niets minder
dan mijn zwijgende gedachten
van de begeerte
de honger
die ik nu voel
om slim te worden
dinsdag 20 oktober 2009
Onbezonnen
Ik wil zo graag
dat ik voor altijd
over muurtjes wil blijven lopen
in schaduwen wil blijven springen
wanneer ze van links naar rechts bewegen
...of andersom (mag ook)
Dat ik nooit denk dat iets niet pluis is
Niet twijfel aan de oprechtheid van mensen om me heen
Bomen waardeer op hoe klimbaar ze zijn
Met papa wil trouwen
...of met mama (mag ook)
En huil om een kapotte knie
dat ik voor altijd
over muurtjes wil blijven lopen
in schaduwen wil blijven springen
wanneer ze van links naar rechts bewegen
...of andersom (mag ook)
Dat ik nooit denk dat iets niet pluis is
Niet twijfel aan de oprechtheid van mensen om me heen
Bomen waardeer op hoe klimbaar ze zijn
Met papa wil trouwen
...of met mama (mag ook)
En huil om een kapotte knie
zondag 11 oktober 2009
De ambacht van het kaas schaven
Jarenlang heb ik mij afgevraagd hoe het toch in Vredesnaam mogelijk is dat zovele kaaskoppen in dit land nog altijd niet goed weten hoe zij een kaasschaaf zodanig dienen te hanteren opdat de functionaliteit van het ambachtelijk oud-Hollands instrument ten volle benut kan worden.
Jarenlang heb ik mij - overigens zonder al te veel profijt - ook geërgerd aan de onhandigheid waarmee vrienden en familie hun belabberde schaafvaardigheden bij mij thuis etaleerden. U zult begrijpen dat deze ergenis zich niet beperkte tot het moment van schaven an sich. Wanneer ik daags na het bezoek in de koelkast het mismaakte, mislukte misbaksel dat ooit herkenbaar was als kaasblok zag liggen, werd ik opnieuw overstelpt met gevoelens van droevenis.
Hoezeer ik mijn best ook deed, ik kon er niet goed bij. De onbeholpen stunteligheid die er doorgaans uit gaat van het schaven, paste ook eigenlijk geheel niet bij de vaste hand die velen binnen mijn zorgvuldig samengestelde kennissenkring toch bezitten. Hier kon het dus onmogelijk aan liggen, zo redeneerde ik. En mijn hoogwaardige, kwalitatief alom geprezen BK kaasschaaf viel ik ook liever niet af. Sterker nog, aan hem had ik nimmer getwijfeld. Ik schaafde er sedert studententijd mooie, lange goudgele plakkaten mee. De deugdelijkheid van het voorwerp had zich met andere woorden reeds in volle overtuiging aan mij bewezen.
Tot het moment dat er onlangs tijdens een eenvoudige lunch bij mij thuis iemand een rake opmerking over mijn oogappel plaatste die mij aan het denken zette: "Maar als het echt een goede kaasschaaf zou zijn, dan zou iedereen er toch goed mee kunnen schaven".
En daar had ik niets tegenin te brengen. Uiteraard voelde ik mij betrapt, maar tegelijkertijd opgelucht. Als was het een ware verlossing uit een langdurig lijden.
Zonder mijn kaasschaaf direct de wacht aan te willen zetten, heeft deze opmerking er wel voor gezorgd dat ik mij vanaf heden niet langer erger.
En daarvoor is mijn dank groot!
Jarenlang heb ik mij - overigens zonder al te veel profijt - ook geërgerd aan de onhandigheid waarmee vrienden en familie hun belabberde schaafvaardigheden bij mij thuis etaleerden. U zult begrijpen dat deze ergenis zich niet beperkte tot het moment van schaven an sich. Wanneer ik daags na het bezoek in de koelkast het mismaakte, mislukte misbaksel dat ooit herkenbaar was als kaasblok zag liggen, werd ik opnieuw overstelpt met gevoelens van droevenis.
Hoezeer ik mijn best ook deed, ik kon er niet goed bij. De onbeholpen stunteligheid die er doorgaans uit gaat van het schaven, paste ook eigenlijk geheel niet bij de vaste hand die velen binnen mijn zorgvuldig samengestelde kennissenkring toch bezitten. Hier kon het dus onmogelijk aan liggen, zo redeneerde ik. En mijn hoogwaardige, kwalitatief alom geprezen BK kaasschaaf viel ik ook liever niet af. Sterker nog, aan hem had ik nimmer getwijfeld. Ik schaafde er sedert studententijd mooie, lange goudgele plakkaten mee. De deugdelijkheid van het voorwerp had zich met andere woorden reeds in volle overtuiging aan mij bewezen.
Tot het moment dat er onlangs tijdens een eenvoudige lunch bij mij thuis iemand een rake opmerking over mijn oogappel plaatste die mij aan het denken zette: "Maar als het echt een goede kaasschaaf zou zijn, dan zou iedereen er toch goed mee kunnen schaven".
En daar had ik niets tegenin te brengen. Uiteraard voelde ik mij betrapt, maar tegelijkertijd opgelucht. Als was het een ware verlossing uit een langdurig lijden.
Zonder mijn kaasschaaf direct de wacht aan te willen zetten, heeft deze opmerking er wel voor gezorgd dat ik mij vanaf heden niet langer erger.
En daarvoor is mijn dank groot!
woensdag 7 oktober 2009
last but not least
Als je net denkt dat je inmiddels alle buren al wel een keer de revue hebt laten passeren op je blog...
Kom je thuis van je werk
En zie je voor je deur
De bovenbuurman staan
Apatisch voor zich uit starend
Met 14 veertjes in zijn haren gestoken
En eentje nog los in zijn rechterhand
Waarmee hij zijn linkerhand zachtaardig streelt
Kom je thuis van je werk
En zie je voor je deur
De bovenbuurman staan
Apatisch voor zich uit starend
Met 14 veertjes in zijn haren gestoken
En eentje nog los in zijn rechterhand
Waarmee hij zijn linkerhand zachtaardig streelt
zondag 4 oktober 2009
Singleloop
Toen 'singelloop' werd misverstaan als 'singleloop', vroeg Maja zich in alle onschuld af hoe zoiets eigenlijk in zijn werk gaat?
Geef je de griet die - onverhoopt - voor je rent dan een pets tegen haar billen wanneer je haar lachend inhaalt? Of loop je hem juist strak of heupwiegend voorbij? Zouden de echte vrouwen zich bij wijze van warming-up ook nog even netjes opmaken denk je? En wat is dan precies het wedstrijdelement hè? Wint degene die het snelst is, degene die scoort, of degene die het snelst scoort? Hypothetisch kan dat dan ook een hele dikke, onsportieve man zijn na een luttele vijftig meter.
Of misschien staan de serieuze vrijgezellen wel gewoon vol verwachting, doch ongeduldig bij de finish.
Je zult dan als laatste over de streep komen zeg!
Geef je de griet die - onverhoopt - voor je rent dan een pets tegen haar billen wanneer je haar lachend inhaalt? Of loop je hem juist strak of heupwiegend voorbij? Zouden de echte vrouwen zich bij wijze van warming-up ook nog even netjes opmaken denk je? En wat is dan precies het wedstrijdelement hè? Wint degene die het snelst is, degene die scoort, of degene die het snelst scoort? Hypothetisch kan dat dan ook een hele dikke, onsportieve man zijn na een luttele vijftig meter.
Of misschien staan de serieuze vrijgezellen wel gewoon vol verwachting, doch ongeduldig bij de finish.
Je zult dan als laatste over de streep komen zeg!
donderdag 1 oktober 2009
Abonneren op:
Posts (Atom)