"Kinderen die vragen, worden overgeslagen". Ik geloofde daar heilig in wanneer mij vroeger op deze wijze de mond werd gesnoerd. Inmiddels ben ik geen kind meer (ook al doe ik nog zo mijn best) en of ik hierdoor ouder en wijzer ben geworden mag je gerust in twijfel trekken. Maar dat bovenstaande wijsheid niet opgaat - of in ieder geval niet voor grote mensen - is me in de loop der jaren wel duidelijk geworden.
Ter zake…
Kind of niet, vandaag zou ik zeker weten overgeslagen zijn als ik niet had gevraagd. Welk een heerlijk euforisch gevoel brengt dit teweeg zeg, beloond worden om je brutaliteit! Als zesjarige ondenkbaar, inmiddels realiteit. Wie zijn mond niet open doet, wordt eenvoudig niet gehoord. In veel gevallen ook nog gewoon met opzet, omdat het lastig is of geld kost. Denk aan een arbeidsvoorwaardengesprek, als je zwijgt tijdens de salarisonderhandeling kan het zomaar zijn dat je maandelijks honderd euro of meer misloopt. Dat ene moment met die stoute schoenen, kan je aan het eind van het jaar dus een extra vakantie naar Mauritanië opleveren.
Met stoute schoenen kun je overigens ook warm lopen voor alternatieve bestemmingen mocht Mauritanië of een hoger salaris niet in je straatje passen. Zolang je maar durft te vragen en dit niet nalaat omdat je denkt het antwoord toch al te weten. Zonde want je kunt het ook mis hebben (en in dit geval kan dat alleraardigst uitpakken). Vragen staat vrij, net zoals de ander vrij is om "nee" te zeggen, of "JA"!
Leef je droom, waarom niet?
1 opmerking:
Hoi Maja,
Zeer vermakelijk en nog waar ook. Voornamelijk de manier waarop dit geschreven is. (Y) Groetjes, Jazzle ;)
Een reactie posten