Verplichting

Het is zo gegroeid
Ze kwam hier al toen de kinderen nog niet geboren waren
Toen dronken we wel eens koffie samen
En nu kan ik niet meer terug
Braaf luister ik iedere week naar haar avonturen in de supermarkt
Het interesseert me geen bal
Ik zeg weinig, zij praat, ik luister
In stilte geniet ik van mijn kop koffie

Het is zo gegroeid
Ik kwam daar al toen ze nog niet eens kinderen hadden
Af en toe gaf ze me een bak koffie
En dan kletsten we wat
Dat doen we nu nog steeds
Gewenning denk ik
Ze zegt weinig, ik praat, zij luistert
Van mij hoeft het niet, maar ja

Bramen plukken

Twee oude besjes gingen bramen plukken

Schuifelend aan elkaars arm

Emmertjes in de hand

Niet te groot, want dat lukte niet meer

In een bosje naast de N-weg

Het bosje nog ouder dan zijzelf

Op steenworp afstand van hun huis

Niet te ver, want dat lukte niet meer

Laarzen aan, hij groen, zij blauw

Regenjassen om niet te blijven haken

Haken was vallen en

Vallen moest niet, want opstaan lukte niet meer

'Gaat het Gonny?'

'Lukt het Leo?' 

Steelse blikken tussen takken door

Een luchtkusje dobberend op de wind 

Bakkertje spelen

Of ik bakkertje kom spelen

Nog even dit 

Nog even dat

Ik hoor haar roepen:

'...en dan zeg jij: Hé, al het brood is op!'

Eindelijk ben ik daar dan

'Hé, al het brood is op!', zeg ik

'Dag bakker, een tijgerbrood graag, gesneden'

Ze propt het ceintuur van haar badjas in een boterhamzakje

Draait het sierlijk dicht tot een punt

Frommelt er een stukje plakband omheen

'Anders nog iets mevrouw?'