"Heb jij sla in de thee?"
Ze is twee en kijkt me nieuwsgierig aan.
Knijpt met haar grote blauwe ogen omdat het zonlicht in haar snoet schijnt.
Ik drink muntthee en zie haar krullen weelderig springen.
Op antwoord wacht zij allang niet meer.
Zij is inmiddels druk aan het bellen.
Met haar hand achterstevoren tegen haar oor: "Ja, alles goed. En bij jullie?"
Ik zie moeder blozen...zij hoort zichzelf.
Maar ze mag trots zijn.
Klein als ze is, toont haar kind al interesse in de ander.
"Ik ga nu Jan bellen", zegt het krullenkoppie.
"Jan is de hond van opa en oma", vult mama aan.
